Kano, bossnuiven

19 jaar. 

Groep vrienden. 

Ooit aan elkaar gegroeid door werk, relatie. 

Zien elkaar een keer per jaar. 

Ergens in België, in de Ardennen. 

Vrijdagavond midden in de nacht om daarna 2 dagen af te zakken. 

Met de kano. 

Mark die handschoenen voor me heeft gekocht omdat ik de vorige keer bijna mijn duim had verspeelt bij het houthakken. 

John die 130 kilometer naar Zuid Limburg komt rijden om te zeggen dat hij niet mee kan omdat zijn dochter een hersenschudding heeft maar al wel inkopen had gedaan en de groep niet hongerig achter wilde laten. 

Wouter die omgedoopt is tot vrachtboot kapitein omdat hij in zijn eentje een kano vol proviand door de stroomversnellingen lootste. 

En zo kan ik wel doorgaan. 

Vergeet ik bija het Limburgs zuurvlees met rode kool van Frits en Liesbeth gestookt middenin een vochtig bos met kampvuur. 

Gewoon een stel overig jarige buitensporters die een keer per jaar zonder kids vuurtje willen stoken, zich niet willen wassen en frisse lucht op willen snuiven....bossnuiven.

Het nieuwe snuiven...